هفته نامه خبری 'نوول ابسرواتور' فرانسه، در مقاله ای به بررسی دلایل حمایت آنگلا مركل، صدراعظم آلمان از نیكلا ساركوزی، در انتخابات سال جاری ریاست جمهوری در فرانسه پرداخته و با به كارگیری اصطلاح مرسوم 'مركوزی' (مركل و ساركوزی) می نویسد: ساركوزی پر سر و صدا و شلوغ سال 2007 اكنون امیدهایش را از دست رفته می بیند.

**دوستی شرایطی فرانسه و آلمان

---------------------------------------

در این مقاله آمده است: ائتلاف آلمان و فرانسه دارای یك ساختار شرایطی است؛ ساركوزی در سال 2009 از مركل عنوان نامزد حزب دموكرات مسیحی آلمان در انتخابات حمایت كرد. در روابط كنونی آلمان و فرانسه، این آلمان است كه رهبری را به دست گرفته است. چرا كه در این رابطه، یك عقب نشینی سیاسی و اقتصادی از سوی فرانسه در مقابل آلمان و در عین حال یك عملكرد قوی اقتصادی ازسوی آلمان در برابر فرانسه به چشم می خورد. البته شاید بتوان موضع فرانسه را عقب نشینی توصیف نكرد بلكه تمایل به ترسیم طرحی ویژه برای فرانسه آنهم در شرایط كنونی بحران در اروپایی دانست كه به آرامی توسط آلمان در حال بازسازی است.

آلمان برای خروج اروپا از بحران، قوانین بودجه ای سختگیرانه تری برای همه كشورهای عضو پیشنهاد كرد كه گرچه دارای مزایای رقابتی برای احیای رشد اقتصادی اروپا بود، اما در نهایت راه را بر روی همه طرح های تحقیقاتی برای رشد دیگر كشورها می بست: اصلی كه آلمانی ها هیچگاه به همسایگان خود به ویژه فرانسه نیاموختند. بنابراین زمانی می توان لبخندی از رضایت بر لب داشت كه راهكارها روی میز اتحادیه اروپا باشد نه روی میز مركل و ساركوزی!

**چطور می توان یك اروپایی بود و در عین حال یك فرانسوی ماند؟

-------------------------------------------------------------------------

گرچه امروز بحث اصلی بر سر بحران اروپا، كسری بودجه و تعهدات لازم برای كاهش این بحران است، اما هرگز نامزدهای چپگرای انتخابات ریاست جمهوری همچون اولاند و یا حتی خود ساركوزی هم اروپا را در بطن پروژه های مشترك فرانسه لحاظ نكرده اند. جای خالی مفاهیمی همچون'اروپا'، 'یورو'، 'همبستگی بین 17 كشور عضو اتحادیه اروپا'،... كه مدام در خرده نشست های اروپایی ارزشگذاری می شدند، در مناظرات انتخاباتی فرانسه به شدت خالی است.

نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه هیچیك در طرح این فرضیه كه ' افق خروج از بحران در مفهوم 'اروپا' پدیدار است' پیشگام نشدند. هیچ بحث سیاسی و اقتصادی در فرانسه در حال حاضر به اندازه بازگشت به رشد اقتصادی به سبك آلمان و نیز حفظ اعتبار 'ساخت فرانسه'(Made in France) در این كشور داغ نیست. حتی شیوه صنعتی كردن دوباره كشور، كیفیت محصولات برای مبارزه هوشمندانه با چین در تولید محصول با هزینه كم و یا تولید محصولات جدید كه یكی از محورهای مشترك بین بین مركل و ساركوزی به شمار می رود نیز بحث های چندان مهمی محسوب نمی شوند.

ساركوزی پیش از اعلام نامزدی مجدد برای انتخابات ریاست جمهوری، از آلمان و آنگلا مركل، درخواست كمك كرد. مشكل این است كه مركل و ساركوزی، همه چیز را نمی گویند و فرانسوی ها، ورای تبلیغات و تصاویر نمادین، می بینند این آلمان است كه زمام امور را به دست گرفته است. اینكه 'یك یوروی قوی بیشتر به نفع آلمان است تا فرانسه' به درك بالایی نیاز ندارد چرا كه به دلیل نداشتن تولیدات رقابتی و مبتكرانه، این كشور نمی تواند در بازارهای بین المللی با آلمان رقابت كند.

**زوج مركل-ساركوزی، برگ برنده یا وزنه ای استراتژیك برای سال 2012؟

---------------------------------------------------------------------------------

نوول ابسرواتور با بیان اینكه حضور مركل در كنار ساركوزی در رقابت های انتخابی برای همه خوشایند نیست، می نویسد: آیا خانم مركل به طور كامل در مبارزات انتخاباتی شركت می كند؟ با چه هدفی؟ اروپا؟ فرانسه؟ ائتلاف فرانسه و آلمان؟ چرا ساركوزی به همراهی مركل نیاز دارد؟ اینكه اروپا اینطور توسط این دو سیاستمدار سودجو مورد سوءاستفاده قرار گرفته در نوع خود قابل تأمل است.

باید دید فرانسه در این میان چه راهكاری برای خروج از بحران دارد. در آغاز فوریه امسال، شایعات حاكی از این بود كه نیكلا ساركوزی در حال تنظیم و انتشار كتابی هشتاد صفحه ای حاوی پیشنهاداتی مفید در این زمینه البته همزمان با انتخابات ریاست جمهوری است!

**پیشینه تاریخی بده بستان های فرانسه و آلمان

--------------------------------------------------------

روزنامه 'لوموند' چاپ فرانسه نیز با اشاره به چهاردهمین نشست وزرای كابینه فرانسه و آلمان طی چند روز گذشته(6 فوریه) در الیزه، می نویسد: مركل به سرعت به كمك شریك فرانسوی اش كه وضعیت وی در نظرسنجی ها چندان رضایت بخش نیست، شتافت. در حالی كه فرانسه در مقابل آلمان یك دوران عقب رانده شدن سیاسی و اقتصادی را تجربه می كند. همبستگی میان این دو زوج رقیب دشوار به نظر می رسد هرچند حمایت ها و بده بستان ها سابقه ای دیرینه دارد: در ژانویه 2003، 'ژاك شیراك' و 'گرهارد شرودر' یك ماه پیش از سخنرانی 'دومینیك دوویلپن' وزیر امور خارجه فرانسه در سازمان ملل علیه جنگ در عراق، در مصاحبه ای تلویزیونی شركت كردند. در سپتامبر 1992 نیز 'هلموت كهل' صدراعظم وقت آلمان برای كمك به دوستش 'فرانسوا میتران' كه بخاطر دفاع از پیمان اتحادیه اروپا (پیمان ماستریخت)* موقعیتش در انتخابات به خطر افتاده بود، وارد صحنه شد.

**آلمان در مركز بازی

-----------------------

'ژان پیزانی فری'، اقتصاددان و مدیر مركز و اتاق فكر اروپایی 'بروگل' معتقد است 'بحران اروپا، آلمان را در مركز قرار داد.' باز هم فرانسه در موضع دفاعی است. این موضوع زمانی آشكارتر شد كه مؤسسه اعتبارسنجی 'استاندارد اند پورز' رتبه 3A این كشور را كاهش داد. البته ساركوزی و مركل به طرزی عجیب تمایل دارند نشان دهند كه رابطه فرانسه و آلمان همچون قبل است. ساركوزی می خواهد به بقیه بقبولاند كه او رهبر اروپا است و صدراعظم آلمان نیز همین ادعا را دارد.

'هوبرت ودرین' وزیر سابق امور خارجه فرانسه در این باره می گوید: 'برتری آلمان در این رابطه چشمگیر است، اما وجود یك جفت و یك شریك برای او حكم یك محافظ را دارد. آلمانی ها به حمایت فرانسه نیاز دارند چرا كه به تنهایی قادر نیستند اروپا را مدیریت كنند.'

این برتری و تفوق، نتیجه تلاش آلمان برای بیشتر كردن فاصله با شركای خود است. در نشست اخیر وزرای آلمان و فرانسه نیز شركت كنندگان تصدیق كردند كه بیش از توسعه بحران، مساله بحران رقابت بین شمال و جنوب اروپا مطرح است. البته ساركوزی چندیست وانمود می كند كه فرانسه قدرتمندانه از بحران خارج شده، اما عكس این قضیه اتفاق افتاد!

'پاتریك آرتوس' اقتصاددان ناتیكسیس(Natixis) در این باره می گوید: 'فرانسه سیاست پایدار تقاضا را پیش از آنكه آلمان سیاست عرضه را در پیش بگیرد، اتخاذ كرده است. طبق ارزیابی این اقتصاددان فرانسوی، فرانسه از سال 1998 تاكنون تجربه بی سابقه ای در از دست دادن سهام بازار داشته است.

آرتوس معتقد است كه آلمانی ها هزینه های بسیار بالا را كاهش می دهند بدون اینكه مجموعه را كوچك كنند. دولت فرانسه به منظور مقابله با كسری بودجه به كاهش هزینه های ضروری و اخراج كارگران و فروش بخش اعظم سهام خود روی آورده درحالیكه آلمان با حفظ نیروی كار ماهر و كاهش هزینه های غیرضروری به زعم بسیاری از كارشناسان لقب چین اروپا را به خود اختصاص داده است.

**چرا مركل كمپین انتخاباتی برای ساركوزی راه انداخته؟

--------------------------------------------------------------

'چرا مركل كمپین انتخاباتی برای ساركوزی راه انداخته؟' و 'آنگلا مركل خود را وارد مبارزات انتخاباتی فرانسه به نفع ساركوزی كرد' از جمله تیتر های روزنامه لوموند در این باره است. لوموند می نویسد: یكی از دلایل حمایت مركل از ساركوزی، مخالفت وی با حضور 'فرانسوا اولاند' نامزد حزب سوسیالیست است كه قصد دارد قدرت فرانسه را در اروپا حفظ كند.

'هوبر ودرین' وزیر خارجه سابق فرانسه در این باره گفت: مركل نشان داد كه از اولاند می ترسد.'

به گزارش لوموند: در حال حاضر به لطف ورود دو استاد ایتالیایی، 'ماریو دراگی' رییس بانك مركزی اروپا و 'ماریو مونتی' سناتور دائم سنای ایتالیا، تعادل به عرصه بازی اروپا بازگشته است. یكی از مشاوران كاخ الیزه در این باره می گوید: ماریو مونتی تلاش می كند نشان دهد نفر سوم رابطه مركل و ساركوزی است، اما این بده بستان فقط بین این دو فرانسوی و آلمانی وجود دارد.

**مركل؛ حمایت از فرانسه یا نجات آلمان

---------------------------------------------

نوول ابزرواتور می نویسد: شاید دوستان آلمانی ما این جمله معروف 'فرانچسكو آلبرونی'، جامعه شناس و روزنامه نگار سرشناس ایتالیایی را از یاد برده اند كه 'هیچ همبستگی وجود ندارد؛ بلكه تنها ائتلافی از سر خودخواهی است. هركس در كنار دیگری می ماند تا خود را نجات دهد.'

اینكه آیا نیكلا ساركوزی در انتخابات آزاد است و یا به لحاظ سیاسی به آنكلا مركل وابسته، مطرح نیست بلكه موضوع مهم این است: حتی اگر موضوع یك 'دوستی شرایطی' مطرح باشد باز هم این یك اشتباه فاحش استراتژیك است كه هیچ تأثیری در جایگاه ساركوزی در نظرسنجی ها ندارد.

پژوهش**ز.ج**9123

-------------------------------------------------------------------------------------------------

*پیمان اتحادیه اروپا یا به طور غیررسمی پیمان ماستریخت در تاریخ 7 فوریه 1992 در شهر ماستریخت كشور هلند و پس از مذاكرات صورت گرفته در تاریخ 9 دسامبر 1991 بین اعضای European Community امضا و در تاریخ 1 نوامبر 1993 به اجرا گذاشته شد. این پیمان منجر به ایجاد اتحادیه اروپا و خلق یورو شد.